Ο κύκλος των χαμένων "ποιητών"
Η Νίνα και ο Κώστια (Hattie Morahan και Ben Whishaw) από παράσταση του Γλάρου στο Λονδίνο, 2008 Κωνσταντίν Γκαβρίλοβιτς Τρέπλεφ – από τον «Γλάρο» του Α. Τσέχοφ Έιλερτ Λέβμποργκ – Από την «Έντα Γκάμπλερ» του Χ. Ίψεν «Αντόν Τσέχοφ» από την «Λαίδη Φθειροσόλ» του Τενεσί Ουίλιαμς Κώστας Καρυωτάκης Είναι πολύ παλιό το κείμενο. Είχε γραφτεί το 1998 ως εργασία στο μάθημα του αείμνηστου Μάριου Πλωρίτη «Το Ρωσικό Θέατρο Α΄» στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοιτούσα τότε… Αγαπημένος καθηγητής, αγαπημένο μάθημα, είπα να ξεθάψω αυτό το κείμενο από τη λήθη, αφήνοντάς το έτσι, όπως είναι, με τις ατέλειες ενός «φοιτητικού» γραψίματος… […] Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει Κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι κι ωχροί, Στην τραγικήν αγάπη τους δομένοι Πως κάπου πέρα η δόξα καρτερεί, Παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή. Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε, Νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή Μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι πού ‘ναι. Και κάποτε οι μελλούμε