Elias' words

5/10/2014, αθλητική ημέρα, στο γήπεδο των Κεραμειών, ο δάσκαλος χαμογελάει, τα πίξελ της φωτογραφίας αιχμαλωτίζουν ένα σύννεφο στο βλέμμα του μαθητή, μα όλα τα φωτίζει ο ήλιος εκείνης της μέρας, το παιχνίδι των παιδιών που χαζεύουμε όλοι.

[Αναρτήθηκε στο facebook στις 30-6-2019] Η αθλιότητα της Athens Voice αναφορικά με τη νοσηλεύτρια από την Αρμενία που έχασε τόσο άδικα τη ζωή της, είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ευκολίας με την οποία εκτοξεύονται κουβέντες στο διαδίκτυο.

Στενοχωριέμαι αφάνταστα όταν βλέπω παιδιά να βγαίνουν από τις αίθουσες των Πανελλαδικών Εξετάσεων με δάκρυα στα μάτια. Όχι, δεν είναι οι μαθητές που δεν προετοιμάστηκαν καλά. Είναι οι μαθητές και οι μαθήτριες που σ' όλη τους τη σχολική ζωή προσπάθησαν να είναι συνεπείς, που διάβασαν πολύ και διαπιστώνουν ότι για κάποιους "υψηλούς νόες" του Υπουργείου που βάζουν τα θέματα, η προσπάθειά τους δεν είναι αρκετή.

Παντελής Μπουκάλας Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση [Πιάνω γραφή να γράψω… Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι – 2] Αθήνα: Άγρα, 2017, σελ. 823 Ο κόσμος της δημοτικής ποίησης είναι λόγος βγαλμένος από το εξώλογο του προ-αστικού κόσμου. Μακριά από τα φώτα της πόλης, είναι κόσμος σκοτεινός και άγριος. Μακριά από τους συλλογισμούς που περιέγραψε στους αιώνες η επιστήμη της Φιλοσοφίας και διέδωσε σε πολλά κοινωνικά στρώματα η απλοχεριά του Διαφωτισμού.