Elias' words

Από τις εκδόσεις «Αιγιαλός» κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα του Ηλία Τουμασάτου «Ο Οδυσσέας στη χώρα των μυθικών σκύλων», σε εικονογράφηση της Ελβίρας Στρατιώτη. Ο Οδυσσέας Θιακός είναι ένας εσωστρεφής έφηβος, μέτριος μαθητής και καθόλου δημοφιλής. Με την κολλητή του Πένι Σαμικού (εκ του Πηνελόπη), θα περάσουν μια μεγάλη περιπέτεια όταν θα πάνε να φωτογραφίσουν το ερειπωμένο σπίτι του Μονόφθαλμου. Από μια μυστική πόρτα θα βρεθούν παγιδευμένοι σε μια παράξενη χώρα, όπου κατοικούν όλοι οι σκύλοι της ελληνικής μυθολογίας, από τον Κέρβερο ως τη Λαίλαπα, τον σκύλο του Κέφαλου, και τον Άργο, τον αγαπημένο σκύλο του Οδυσσέα. Σ’ αυτόν τον αλλιώτικο κόσμο θα βρεθούν αντιμέτωποι με κινδύνους και προκλήσεις, προσπαθώντας να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Εν τω μεταξύ, τους ψάχνουν οι φίλοι τους: Η ευαίσθητη Ναυσικά και ο αλαζόνας γόης του σχολείου Άντης (εκ του Αντίνοος). Ποιος είναι ο ρόλος του Ποσειδώνα, που κυνηγάει εδώ και καιρό τον Οδυσσέα; Θα καταφέρουν να τους βρουν ο ανακριτής Μενέλαο

Ετοιμάζεσαι, ώρα 8 παρά, να μπεις στην τάξη, όπως κάθε μέρα. Παίρνεις το υλικό που έχεις φτιάξει από χτες, σκέφτεσαι πώς θα πεις αυτά που έχεις να πεις για να "περάσουν απέναντι", και έρχεται η ατάκα που προσγειώνεται στη μούρη σου. Όχι από παιδί.

Η πληθώρα των μίντια τη σήμερον ημέρα έχει ένα καλό. Δεν σου αρέσουν αυτά που λέει ο "ΣΚΑΪ"; Μην τον βλέπεις. Δεν σου αρέσουν αυτά που γράφει η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"; Μην την αγοράζεις.Ουδείς σε υποχρεώνει να βλέπεις ή να διαβάζεις κάτι, δεν είναι δα και στην ύλη των Πανελλαδικών ο Πορτοσάλτε και ο Μπάμπης.

Οι καταστροφές από "κουκουλοφόρους", "γνωστούς αγνώστους", "μπάχαλους", "μαυρομπλουζοφόρους", "κιτρινογιλέκους" κλπ. κλπ.. δημόσιων χώρων, μνημείων, και ιδιωτικών περιουσιών, των οποίων γινόμαστε μάρτυρες επί δεκαετίες είναι ενδεικτικές της απόλυτης ασέβειας απέναντι στα δημόσια αγαθά αλλά και της απόλυτης περιφρόνησης στα δικαιώματα των άλλων. Το δημόσιο πανεπιστήμιο, ο δρόμος, η στάση του λεωφορείου, είναι δημόσια αγαθά. Ανήκουν σε όλους μας και πληρώνονται από όλους μας και η καταστροφή τους βαρύνει όλους μας.  Μας φορτώνει με φόρους, μας ασχημίζει τη ζωή μας, νομιμοποιεί την εξουσία να καταστείλει τους αγώνες απέναντι στα ουσιαστικά προβλήματα, αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη.Η περιφρόνηση του δημόσιου χώρου είναι ένδειξη μελών της κοινωνίας που στερούνται συλλογικής συνείδησης. Από την άλλη, όταν καταστρέφεις την περιουσία (ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ βεβαίως, όχι τη δική σου, δεν ξέρω αν κανένας μπάχαλος θα έκαιγε το δικό του σπίτι ή το

Ευρυδίκη Λειβαδά-Ντούκα: «Με τ’ άρμενα της θάλασσας στα ρόδα των ανέμων: Χάρτες, Λιμάνια, Παραθαλάσσια τοπία Κεφαλλονιάς και Ιθάκης, Αρχείο και Συλλογή Ευρυδίκης Λειβαδά-Ντούκα», Αργοστόλι, εκδ. Οδύσσεια, 2018.