Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2011

"Η Τραπεζαρία" του Α.Ρ. Γκέρνυ - Ερασιτεχνικό Θέατρο Κεφαλονιάς

Εικόνα
Το κείμενο γράφτηκε το 2007: Είχε προηγηθεί η παράσταση αποσπασμάτων της "Τραπεζαρίας" στο Καφε-Θέατρο των Φάρσων και η Τασία Γεωργάτου είχε αρχίσει να ετοιμάζει το ανέβασμα ολόκληρου του έργου με το Ερασιτεχνικό Θέατρο Κεφαλονιάς. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Το έργο έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 28-5-2011 στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου ο Κέφαλος και επαναλαμβάνεται στις 29 και 30-5. Ξηλώνοντας την τραπεζαρία Οι άνθρωποι για γενιές ολόκληρες αγωνίζονται για να αποκτήσουν ένα τραπέζι γεμάτο αγαθά (προσεύχονται άλλωστε επί χιλιάδες χρόνια για τον άρτον τον επιούσιον στην Κυριακή Προσευχή). Ίσως όμως έχει έρθει πια η εποχή που το τραπέζι τους είναι σχεδόν αδύνατο να γεμίσει ποτέ. Όχι επειδή υπάρχει έλλειψη αγαθών, τουναντίον μάλιστα. Απλά, το προϊόν του μόχθου τους απλά φτάνει μέχρι να γεμίσει ως πάνω το μεγάλο ψυγείο της κουζίνας. Η τραπεζαρία μένει κενή. Χρειάζεται κι άλλος μόχθος, αλλά και συχνά η δύναμη της συγκυρίας, για να αγοράσουν ή να κλέψουν χρόνο, και να απολαύσουν

Υβόννη Μαρκαντωνάτου – Λάμπρος Σιμάτος, "Αρχιτεκτονική κατοικιών στην Κεφαλονιά από τον 16ο μέχρι τον 21ο αιώνα"

Εικόνα
Κάθε φορά που ξυπνάμε το πρωί, η πρώτη εικόνα που αντικρίζουμε είναι το εσωτερικό του σπιτιού μας – μια εικόνα που τη «ζωγραφίσαμε» εμείς ή κάποιοι άλλοι πριν από μας – μια εικόνα που φτιάχτηκε από ανθρώπους. Ανοίγοντας το παράθυρό μας, η επόμενη εικόνα είναι κι αυτή μια ζωγραφιά που έχουν φιλοτεχνήσει πολλοί καλλιτέχνες: τα σπίτια, οι δρόμοι, οι πλατείες, τα δημόσια κτίρια έχουν φτιαχτεί από ανθρώπους – όλη η υπόλοιπη ζωγραφιά έχει φτιαχτεί από τη φύση. Όλες οι εικόνες της ζωής μας, όπου κι αν βρεθούμε, όπου κι αν ταξιδέψουμε, όλα τα γεγονότα της ζωής μας συμβαίνουν μέσα σ’ ένα περιβάλλον είτε φυσικό είτε δομημένο, είτε πλασμένο από τη φύση, είτε κατασκευασμένο από τον άνθρωπο – πάντα οι εικόνες μας θα περιέχουν και τα δύο. Αν λοιπόν όλες μας οι αισθήσεις λειτουργούν μέσα σε κάποιον χώρο που τον φτιάξαμε εμείς ή κάποιοι άλλοι, αν μέσα σ’ αυτόν το χώρο συμβιώνουμε με τους άλλους ανθρώπους, τότε θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι το αν η ζωή μας θα είναι ωραία εξαρτάται σε πολύ μεγ

Σπύρος Δημ. Λουκάτος, Η Επτανησιακή Πολιτική Σχολή των Ριζοσπαστών

Εικόνα
Τ ο 1938, στο περιοδικό «Παγκεφαλληνιακόν Ημερολόγιον» του Σπυρίδωνος Σκηνιωτάτου ένας νέος κεφαλονίτης επιστήμονας, ο Σπύρος Λουκάτος, δημοσιεύει για πρώτη φορά ένα μικρό άρθρο για τους προϊστορικούς τάφους της Κεφαλονιά ς [1] . Σήμερα, μετά από 73 χρόνια, δεκατέσσερις αυτοτελείς εκδόσεις, εκατοντάδες μελέτες και άρθρα που έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων, πολλές ακόμη μελέτες ανέκδοτες, μια ζωή γεμάτη από επιστήμη και ιστορία αλλά και από κοινωνικούς αγώνες και διώξεις, έχουμε τη χαρά να ξεφυλλίζουμε το έργο του Η Επτανησιακή Πολιτική Σχολή των Ριζοσπαστών που κυκλοφόρησε σε επιμέλεια του εκπαιδευτικού (δεν λέω συνταξιούχου γιατί η ιδιότητα του δασκάλου είναι διά βίου) και διδάκτορα Ιστορίας Πέτρου Πετράτου από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Κεφαλληνίας και Ιθάκης. Παρότι γνωρίζω ότι ο Πέτρος Πετράτος δεν επιθυμεί αναφορές στο όνομά του αισθάνομαι ότι θα πρέπει να γίνει αυτή η μικρή μνεία στην αθόρυβη αλλά τόσο ουσιαστική συμβολή του στην π

Μαρίνος Χαρβούρης [οι περιπέτειες ενός δαιμόνιου Κεφαλονίτη]

Εικόνα
Παρουσίαση στο Πνευματικό Κέντρο Κουρκουμελάτων, σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Φίλων Κοργιαλενείου Μουσείου, 24-7-2009 Όταν οι ιστορικές πηγές στις οποίες ανατρέχει κανείς για να μελετήσει τη ζωή και το έργο μιας προσωπικότητας είναι τόσο αντιφατικές και αντικρουόμενες, όπως στην περίπτωση του κεφαλονίτη μηχανικού Μαρίνου Χαρμπούρη, όταν ιστορικοί και ιστοριοδίφες της εποχής του και μεταγενέστεροι, όπως ο Άνθιμος Μαζαράκης, ο Andre Grasset de Saint Sauveur, οι Μαρίνος και Νικόλαος Πινιατώρος, ο Ηλίας Τσιτσέλης και πολλοί άλλοι επιχειρούν ο καθένας να φωτίσει τη δική του αλήθεια γύρω από τη ζωή του, όταν μόλις το 2001 κυκλοφορεί το μυθιστόρημα «Οι αδελφοί Χαρμπούρη» στην αγγλική γλώσσα από την Πήτρη Χαρμπούρη, φέρνοντας στο φως νέα στοιχεία για τη ζωή του μέσα από τη λογοτεχνική γραφή, βασισμένη σε αρχειακό υλικό, όταν λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά, σημαίνει πως η ζωή αυτού του ανθρώπου πρέπει να παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όχι μόνο επειδή έμεινε στην Ιστορία γιατί