Ο Παναγιώτης Πανάς (1832-1896), δημοσιογράφος, λογοτέχνης, μεταφραστής αλλά και πολιτικός οραματιστής, είναι ένας από τους πολλούς Κεφαλονίτες, οι οποίοι, κατά τη διάρκεια του 19 ου αιώνα μετακινούνται στα διάφορα οικονομικά κέντρα του μείζονος Ελληνισμού, σε ολόκληρη τη Βαλκανική και την Ανατολική Μεσόγειο. Όπως μας αποκαλύπτει η Ερασμία–Λουίζα Σταυροπούλου στη μονογραφία της για τον Πανά («Παναγιώτης Πανάς, ένας ρομαντικός», εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα 1987) είναι χαρακτηριστικό ότι ο ανήσυχος και ρομαντικός Κεφαλονίτης έχει ήδη ταξιδέψει στα νεανικά του χρόνια, τη δεκαετία του 1850, στη Μάλτα, τη Σικελία, την Κάτω Ιταλία, την Κωνσταντινούπολη, και έχει πραγματοποιήσει την πρώτη του επίσκεψη στη Ρουμανία. Πηγαίνει επίσης, πριν την Ένωση, στην Αθήνα, και απελαύνεται μάλιστα από το ελληνικό κράτος για τις ιδέες του, ενώ κάνει και ένα σύντομο πέρασμα από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 1865. Η μεγαλύτερη σε διάρκεια παραμονή του στο εξωτερικό, η οποία ωστόσο και αυτή διακόπτε