Elias' words

Παιδιά της εποχής - ένα βιβλίο εντός τόπου και χρόνου Κίμων Γεωργακάκης,   εκδόσεις Πυγμή, Κεφαλονιά, 2014.   Παρουσίαση στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου, Παρασκευή 25-7-2014 Φανταστείτε ότι απόψε δε βρισκόμαστε σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα, αλλά σε μια μεγάλη σπηλιά. Ότι καθόμαστε   σ’ αυτά τα καθίσματα και, για τη δική μας ασφάλεια, μας έχουνε δέσει με κάποιες ζώνες ασφαλείας που μας επιτρέπουν να κοιτάζουμε μόνο προς τα μπρος. Και ότι εμείς δεν είμαστε εδώ, αλλά στη θέση μας υπάρχει μια μεγάλη οθόνη, και, για να περάσουμε όμορφα, κάποιοι προβάλλουν σκιές και εικόνες πάνω σ’ αυτή την οθόνη. Για μας δεν υπάρχει τίποτα άλλο σ’ αυτό τον κόσμο εκτός απ’ αυτή την οθόνη, αφού δεν μπορούμε να δούμε τους διπλανούς μας.

  Ογκρέσα * Του Κώστα Κρομμύδα, εκδόσεις Διόπτρα, 2014 Οι άνθρωποι συναντιούνται πολλές φορές χάρη σε μια συγκυρία. Αυτή η συγκυρία, το τυχαίο, είναι συχνά κάτι καθοριστικό για την υπόλοιπη ζωή τους. Αυτό που καμιά λογική και κανένας προγραμματισμός, καμιά πρόνοια, ούτε ανθρώπινη, ούτε θεία, δεν μπορεί να προλάβει ή να προβλέψει, ή έστω να αποτρέψει. Είμαστε όλοι ευάλωτοι απέναντι στη δύναμη του τυχαίου. Το πιο καθοριστικό όμως είναι το πώς θα διαχειριστούμε αυτό το τυχαίο. Το πώς θα επιδράσει στη ζωή μας η τύχη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από μας.  

  Το ρολόι του υπολογιστή γράφει 4.55 το πρωί. Χαράματα το λες. Κάθομαι σταυροπόδι στο κρεβάτι μου και το μόνο που με νοιάζει είναι να γράψω, μόνο και μόνο για να σώσω κάτι απ’ αυτό που συνέβη πριν λίγο.   Είμαι ξάγρυπνος και το στομάχι μου γυρίζει σαν κάδος πλυντηρίου, ο συνηθισμένος τρόπος να σωματικοποιώ ένα δύσκολο εξωτερικό ερέθισμα.

«Κρατάς μυστικά;» «Δεν είπαμε ρε πως είσαι αδελφός μου;»  «Δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω αυτό, ψηλέ.» Αυτές οι κουβέντες, όταν γίνονται στις μικρές ώρες της νύχτας, κουβαλούν κάτι από το σκοτάδι της, αλλά και κάτι από τα χιλιάδες μικρά και μεγάλα φωτάκια της πόλης που το σπάνε. Ιδίως όταν τα βλέπεις από ψηλά, από τα φωτισμένα τείχη ενός μεσαιωνικού κάστρου, που βλέπει όλη τη γύρω περιοχή. Κάμπους, βουνά, και την πόλη από κάτω, ξαπλωμένη σαν να κοιμάται, πρώτες μέρες του καλοκαιριού.