Ο δέκατος πέμπτος Άγιος Βασίλης
Το φάκελο ήταν βρεγμένο· το νερό της βροχής είχε ποτίσει το χρωματιστό χαρτί. Τα γαλάζια γράμματα ίσα ίσα που διαβάζονταν: έμοιαζαν σαν να τα είχε πάρει το κύμα. Αγαπητέ Άγιε Βασίλη, Φέτος αποφάσισα να μη σου ζητήσω τίποτα απ’ όλα αυτά που σου ζητάω συνήθως. Μην ανησυχείς, δεν ξέμεινα από ιδέες. Έχω ολόκληρη λίστα για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι να τελειώσω το σχολείο και να πάψω να είμαι παιδί. Φέτος όμως το δώρο που θα ήθελα να μου χαρίσεις είναι λιγάκι διαφορετικό. Δεν υπάρχει στα μαγαζιά. Ακούω συνεχώς τους μεγάλους να μιλούν γι’ αυτό. Κανένας από τους φίλους μου δεν ξέρει τι είναι. Όλοι όμως πιστεύουν ότι μάλλον είναι κάτι πολύ καλό. Θα ρισκάρω λοιπόν να μη ζητήσω δώρο και να σου ζητήσω μόνο αυτό. Καλέ μου Άγιε Βασίλη, φέτος θέλω να μου φέρεις το νόημα της ζωής. Αν δεν μπορείς να μου το φέρεις, δεν πειράζει. Στείλε μου μόνο μια φωτογραφία. Χρόνια σου πολλά, και να ‘σαι καλά να μας φέρνεις δώρα. Με αγάπη,