Ακόμα κι όταν το βάρος είναι ασήκωτο, η δύναμή σου είναι πιο μεγάλη

(Ανάρτησή μου στο facebook για την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, 10-10-2019]

Σήμερα, 10 Οκτωβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας. Ξέρω ότι πολλοί θα σκέφτεστε ότι είναι "πολυτέλεια' του δυτικού κόσμου να μιλάει για τέτοια πράγματα, τη στιγμή που σχεδόν δίπλα μας μαίνονται πολεμικές συγκρούσεις και άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα.
Όμως δεν είναι έτσι. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Ανάμεσα σ' αυτούς, και πολλοί από εκείνους που ζουν τον πόλεμο, τη φτώχεια, την πείνα. Αλλά και πολλοί, που θεωρούμε ότι "ζουν πολύ καλά, τί τους λείπει, για να λένε ότι πονάνε;".
Πολλοί θεωρούν τους ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας "υπερβολικά ευαίσθητους", "τεμπέληδες", "δειλούς", "αμάθητους από πραγματικές δυσκολίες", "απροσάρμοστους". Επειδή βλέπουν το σύμπτωμα, όχι την αιτία..
Ξεχνούν ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας ΔΕΝ είναι επιλογή των ανθρώπων. Ότι τα γονίδια, το περιβάλλον, συγκυρίες της ζωής, και πολλοί άλλοι παράγοντες δημιουργούν τα προβλήματα αυτά.
Προβλήματα που επειδή δεν είναι ορατά σε γυμνό μάτι, δεν τα αναγνωρίζουμε.
Ή κάνουμε πως δεν τα αναγνωρίζουμε. Ή φοβόμαστε να τα αποδεχτούμε και να μιλήσουμε γι' αυτά. Ή, όταν μιλάμε γι' αυτά, ηθελημένα ή αθέλητα φοράμε στο άτομο που έχει προβλήματα ψυχικής υγείας την ταμπέλα - λες κι αυτό που έχει είναι κάποια κολλητική νόσος.
Εμείς δεν βλέπουμε το πρόβλημα. Εκείνος που το κουβαλάει όμως, το βιώνει. Και συχνά το βάρος γι' αυτόν γίνεται δυσβάσταχτο. Ακατανόητα για μας, αλλά για εκείνον που το σηκώνει πάντα δυσβάσταχτο.
Το βάρος ξαλαφρώνει μόνο όταν το μοιράζεσαι. Δεν είναι ντροπή να το μοιραστείς, ούτε να ζητήσεις βοήθεια.
Τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας μπορούν να ζήσουν ποιοτικές και ουσιαστικές ζωές. Μπορούν να προσφέρουν. Μπορούν να ελπίζουν.
Ακόμη κι αν δεν μπορέσεις να το διώξεις ποτέ αυτό το βάρος από πάνω σου, μην το αφήνεις να κάνει κουμάντο στη ζωή σου.
Ακόμα κι όταν το βάρος φαίνεται ασήκωτο, η δικιά σου δύναμη είναι πιο μεγάλη.