Για τα 7 χρόνια της "Εφημερίδας των Συντακτών" (και τις εφημερίδες)


Παιδιόθεν ήμουν φανατικός φίλος των εφημερίδων. Έτσι χαίρομαι όταν μια εφημερίδα απ' αυτές που διαβάζω, που "γεννήθηκε" μέσα στην κρίση (το 2012), συνεχίζει μετά από 7 χρόνια και αντέχει ακόμα. Η "Εφημερίδα των Συντακτών", είναι μια από τις καλύτερες εφημερίδες που έχουμε σ' αυτή τη χώρα. Και έχουμε, ευτυχώς, καλές εφημερίδες, με ποιότητα στον λόγο, ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς με την πολιτική τους θέση. "Η Καθημερινή", "Τα Νέα", "Το Βήμα", το "Έθνος της Κυριακής", το "Documento", η "Νέα Σελίδα",το "Ποντίκι", αλλά και κείμενα στον "Φιλελεύθερο", τον "Ριζοσπάστη", τον "Δρόμο της Αριστεράς', προσωπικά μου προσφέρουν αυτό που λείπει από το διαδίκτυο. Το σχόλιο, την άποψη, την ανάλυση που είναι πιο "βασανισμένη" από την αμεσότητα και αποσπασματικότητα του διαδικτυακού λόγου (χωρίς να σημαίνει αυτό ότι στο διαδίκτυο δεν υπάρχουν αξιόλογες "εφημερίδες", όπως π.χ. ο "Ημεροδρόμος"). Σε λίγα χρόνια ίσως όλοι θα διαβάζουμε τα νέα από τα σάιτ. Αλλά ελπίζω τουλάχιστον να συνεχίσουμε να διαβάζουμε. Όχι απλώς να "σκρολάρουμε"¨επικεφαλίδες ειδήσεων, εικόνες και βίντεο, στη συσκευή του κινητού μας, προσπερνώντας αδιάφορα τις περισσότερες.
Υ.Γ. Πόσο μου λείπει η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"...

Ανάρτησή μου στο facebook 9-11-2019

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει [κουβεντιάζοντας μ' ένα τραγούδι]

"Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" του Βασίλη Γεωργιάδη και ο Μαρίνος Αντύπας

Τα σχολικά βιβλία χθες και σήμερα