Είναι άντρας και το κέφι του θα κάνει


Είναι εκείνος που θα ανάψει τσιγάρο ακόμα και μέσα στα μούτρα σου, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι εκ του νόμου απαγορεύεται, και αν τολμήσεις να μιλήσεις θα σε κράξει, γιατί μπορεί. Και που θα βγει κι από πάνω: «εγώ θα το κόψω όταν γουστάρω». (οταν= χρονικό, υποθετικό). 
Αφέντη μου, κάνε ό,τι θες με τη ζωή σου, αλλά μην καταπατάς το νόμο που υποτίθεται θεραπεύεις.

Είναι εκείνος που θα πετάξει από το αμάξι του το κυπελλάκι του καφέ, το κουτί της πίτσας, την πάνα του μωρού, κι όποιον πάρει ο χάρος. Γιατί μπορεί.

Είναι εκείνος που θα πετάξει επιδεικτικά το σκουπίδι του (ή και ολόκληρη σακούλα) λίγα μέτρα από τον κάδο, γιατί ο ανδρισμός του τον βαραίνει πολύ για να περπατήσει μερικά βήματα.  Στην καλύτερη, θα εκτοξεύσει από το αμάξι τη σακούλα στον κάδο. Ή από το μπαλκόνι.

Είναι εκείνος που θα σου κορνάρει και θα σε βρίσει όταν σταματάς στη διάβαση πεζών (μπορεί και να σε προσπεράσει και να πατήσει τη γριά). Γιατί μπορεί.

Είναι εκείνος που θα επιταχύνει όταν βλέπει εσένα να πας να περάσεις από τη διάβαση των πεζών. Γιατί αν κόψει ταχύτητα, θα συρρικνωθεί ο ανδρισμός. Και δεν μπορεί.

Είναι εκείνος που θα σου φάει τη θέση στην ουρά, ή θα πάει λάου-λάου στο γνωστό του για να εξυπηρετηθεί. Και μετά, θα σου κοκορευτεί και γι’ αυτό. «Πού να περιμένω τώρα, ευτυχώς με ξέρουνε». Γιατί μπορεί.

Είναι εκείνος που θα παρκάρει πάνω στη ράμπα των ΑμΕΑ, θα διπλο-τριπλοπαρκάρει και θα κατηγορήσει την πολιτεία για έλλειψη θέσεων στάθμευσης. Γιατί, στο κάτω κάτω, ποιος ανάπηρος κυκλοφορεί σε τούτη τη χώρα; Δεν μπορεί.

Είναι εκείνος που δεν μπήκε ποτέ του σε Μουσείο, δεν έχει ιδέα από Ιστορία, αλλά έτσι και του θίξεις το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», θα σε κρεμάσει στο Σύνταγμα για εσχάτη προδοσία.

Είναι εκείνος που θα ξεφτιλίσει το γκαρσόνι στην ταβέρνα, λες και είναι ο Φαραώ και μιλάει στο δούλο που προορίζει για ντινέ των κροκόδειλων. Γιατί πλερώνει. Και όταν πλερώνει όλοι πρέπει να κάνουνε τεμενάδες.

Είναι εκείνος που θα ξεφτιλίσει και τον δικό του πελάτη (κι ας πλερώνει ο τελευταίος), γιατί, ποιος είσαι εσύ που  θα μου θίξεις την επαγγελματική μου υπόληψη; Για ένα κούτελο ζούμε. Που δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι έκανε κάτι λάθος – αστοχία υλικώνε ήτανε.

Είναι εκείνος που θα ξεφτιλίσει και τον δάσκαλο στο σχολείο, έτσι και τολμήσει να αμφισβητήσει την ευφυΐα του γόνου του, γιατί ο φροντιστής (που πλερώνεται) λέει ότι το παιδί τα πάει φίνα.

Είναι εκείνος που θα ξεφτιλίσει τη νοσοκόμα που τρέχει σαν τη μουρλή από όροφο σε όροφο, αλλά ευχαρίστως θα προσφέρει το φακελάκι στον μεγαλογιατρό.

Είναι εκείνος που εσκεμμένα φοροδιαφεύγει και μετά βρίζει το κράτος για τους υψηλούς φόρους. Που μετά από 25 κάρτες και 12 δάνεια το ένα πίσω από το άλλο κλαίγεται πως δεν έχει να πλερώσει το φροντιστήριο του παιδιού του. Γιατί ξέρεις πόσο πήγε το λελουδικό στην πίστα τη μεγάλη; Φαρμακείο.

Είναι εκείνος που κατέθεσε τις πινακίδες της τζιπάρας, αλλά κυκλοφορεί χωρίς αυτές σπινιάροντας και μαρσάροντας στους επαρχιακούς δρόμους.

Είναι εκείνος που δήλωσε 3000 γίδια αντί για 30, πήρε επιδότηση για να φτιάξει το μαντρί λουξ και με τζακούζι, και τώρα βρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση – αλλά, για να δούμε ρε φίλε μπας και τρέχει κανα ΕΣΠΑ.

Είναι εκείνος που από την καφετέρια κράζει το μετανάστη που δουλεύει στα χωράφια επειδή του πήρε τη δουλειά [αλλά όταν του πεις «καθάρισε το αμπέλι να βγάλεις ένα μεροκάματο» αρνείται, διότι μόνο στις Βερσαλλίες καταδέχεται να κάνει κηπουρικάς εργασίας]

Είναι εκείνος, ο άντρας ο σωστός, που τις γυναίκες τις αποκαλεί «γκομενάκια», «π*******κια» και «μ*****ά», επειδή ίσως και ο ίδιος είναι απλώς το όργανό του.

Είναι εκείνος, ο άντρας ο σωστός, που θα αποφανθεί ότι όποιος δεν διαθέτει κάποιο από τα παραπάνω είναι «π*****ς».  Επειδή ίσως και ο ίδιος είναι απλώς το όργανό του.

Είναι εκείνος ο άντρας, που «Είναι άντρας και το κέφι του θα κάνει». Εκείνος ο άντρας για τον οποίο δεν ισχύουν κανόνες, παρά μόνον όταν τους βάζει ο ίδιος. Καταπώς γουστάρει. Καταπώς βολεύεται.

Είναι εικόνα κάποιων από μας. Μπορεί και δική σου. Μπορεί και δικιά μου. Ναι, και δικιά μου.

 Γιατί μπορεί. Γιατί είναι μάγκας. Γιατί τελικά, ναι, ο ίδιος είναι απλώς το όργανό του.
[Πρωτοδημοσιεύτηκε στα "Μικροπράγματα" - https://mikropragmata.lifo.gr/guest_posts/einai-antras-kai-to-kefi-tou-tha-kanei/ ]

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει [κουβεντιάζοντας μ' ένα τραγούδι]

"Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" του Βασίλη Γεωργιάδη και ο Μαρίνος Αντύπας

Τα σχολικά βιβλία χθες και σήμερα