Με αφορμή τη βομβιστική επίθεση στην "Καθημερινή" και τον ΣΚΑΪ (17-12-2018)

Η πληθώρα των μίντια τη σήμερον ημέρα έχει ένα καλό. Δεν σου αρέσουν αυτά που λέει ο "ΣΚΑΪ"; Μην τον βλέπεις. Δεν σου αρέσουν αυτά που γράφει η "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"; Μην την αγοράζεις.Ουδείς σε υποχρεώνει να βλέπεις ή να διαβάζεις κάτι, δεν είναι δα και στην ύλη των Πανελλαδικών ο Πορτοσάλτε και ο Μπάμπης.
Δόξα τω θεώ, κάτι θα βρεις που να σου ταιριάζει. Έχει απ' όλα ο μπαξές.

[Αν και, εδώ που τα λέμε, δεν είναι κακό να διαβάζεις και απόψεις που είναι κόντρα με τη δική σου. Εμείς οι νομικοί το έχουμε δεδομένο στη ζωή μας. Πάντα θα πρέπει να διαβάσεις και να ζυγίσεις την αντίθετη γνώμη. Να την εκτιμήσεις, και ποτέ να μην την υποτιμήσεις. Ο πατέρας μου. εξάλλου, με έμαθε ότι το σωστό είναι να διαβάζεις πάντα δύο εφημερίδες. Αντίθετες, εννοείται, πολιτικά. Μέχρι Β΄Γυμνασίου πήγε ο πατέρας μου, αλλά είχε δίκιο.

Ο τύπος είναι ελεύθερος. Ακόμη και αν ελεύθερος σημαίνει δεσμευμένος από τα συμφέροντα των ιδιοκτητών του, ή της παράταξης που υπηρετεί, είναι ελεύθερος να εκφράζει αυτή την άποψη. Ουδείς νομιμοποιείται να προσπαθεί να παρεμποδίσει τη λειτουργία ενός μέσου ενημέρωσης με τη βία. Το έχουμε δει πολλές φορές. Στο Mega το '95, στο ΣΚΑΪ σήμερα. Κάπου ανάμεσα σε πάρα πολλά άλλα παραδείγματα είδαμε και το Charlie Hebdo.

Δεν σου αρέσει; Μην τον βλέπεις, μην τον διαβάζεις. Λέει ψέματα κι εσύ έχεις αποδείξεις; Βγες και ξεμπρόστιασέ τον. Ο λόγος είναι το όπλο του, ο λόγος ας είναι και το δικό σου. Ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή που, ενώ ο καθένας μας έχει το δικό του "μέσον" και μπορεί να αναπτύσσει ελεύθερα τις απόψεις του, είναι πάρα πολλοί αυτοί που διαστροφικά σχεδόν γράφουν κατεβατά σε άρθρα και κείμενα άλλων και βυσσοδομούν με φανατισμό εναντίον των απόψεων των άλλων, μάλλον, για να είμαι ακριβής, εναντίον της άλλης άποψης. Δεν μιλώ για την κριτική. Μιλώ για (συχνά χυδαίες) ύβρεις που βλέπουμε στα σχόλια άρθρων, βίντεο, αναρτήσεων.

Η χολή που βγάζουν τα τρολ (από κάθε πλευρά), είναι αρκετά τοξική για να σκάσει κάποια στιγμή. Κι αυτό σημαίνει ότι καταχρώμενοι την ελευθερία του λόγου ουσιαστικά καταργούμε τον ίδιο τον λόγο. Δηλαδή, το να σκυλοβρίσουμε ή να εξευτελίσουμε έναν αρθρογράφο είναι το πρώτο βήμα για να εξελιχθούμε στο απλούστερο και αποτελεσματικότερο: στο να καθαρίζουμε με ένα "μπαμ". Δηλαδή, στο να πετάξουμε στα σκουπίδια την ανθρωπιά και τη λογική μας, και να γίνουμε αυτό που κατά βάθος όλοι (νομίζουμε πως) μισούμε. Αυτό, το λες και κατάντια.

Την Κυριακή αγόρασα "Καθημερινή" και "Ντοκουμέντο". Χωράνε και οι δυο στο στενό μου κεφάλι. Άρα χωράνε και στο δικό σου. Αλλά και αν δεν χωράνε, έχουν και τα δύο δικαίωμα να υπάρχουν και να ακούγεται η φωνή τους.