Οι άρρητοι αριθμοί [με αφορμή "Το Θεώρημα του Παπαγάλου" του Denis Guedj]

Το θεώρημα του παπαγάλου
Οι άρρητοι αριθμοί

Διασκευή από το μυθιστόρημα του Ντενί Γκετζ

Παρουσιάστηκε από μαθητές της Α΄τάξης του Λυκείου Κεραμειών το καλοκαίρι του 2014, στο Λυκιαρδοπούλειο Θέατρο του Λυκείου και στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου, στο πλαίσιο ερευνητικής εργασίας που συντόνισε ο μαθηματικός κ. Παναγής Μοσχόπουλος

Πρόσωπα

ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1:  Χρήστος Αγγελάτος

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ 2: Αυγή Αναγνωστοπούλου

Κύριος ΡΥΣ, ηλικιωμένος: Παναγής Γιαννόπουλος

Λέα, μαθήτρια: Νεφέλη Αθανασάκη

ΙΩΝΑΘΑΝ, ο δίδυμος αδελφός της: Μάνος Άννινος

ΜΑΞ, ο μικρός θετός τους αδελφός (με πρόβλημα ακοής): Γιάννης Τζάκης

ΠΕΡΕΤ (η μητέρα του): Νεφέλη Παυλάτου

ΑΛΜΠΕΡ (ταξιτζής): Νίκος Κοκκόσης, Δημήτρης Καρόπουλος

Μια αίθουσα, με θρανία σε σχήμα πέταλου (ώστε να μην είναι πλάτη στην πλατεία) και στο κέντρο ένας πίνακας . Μπαίνει ο πρώτος  αφηγητής – κοιτάζει τριγύρω, δε βλέπει κανέναν. Παίρνει τηλέφωνο την ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ : Έλα, πού είσαι;

(περιμένει να ακούσει την απάντηση)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Πού; [Παύση] Μην τα λες τόσο βιαστικά…  Ναι… όπως σου είπα; Πώς είναι δυνατόν να έχεις χαθεί στην ευθεία; ΕΥΘΕΙΑ; Όλο ίσια;  Και μετά μια κάθετη… Κάθετη!  You know…αυτή που κάνει ορθή γωνία με την άλλη; [Μόνος του] Μα τι ήθελα και την κάλεσα; [Όχι… όχι! Τίποτα δεν είπα!...Ναι… τα σκαλάκια… Ναι...

(μπαίνει η ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ 2, ντυμένη για βραδινή έξοδο.  Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1 είναι πλάτη και δεν βλέπουν ο ένας τον άλλον)

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ 2 (στο τηλέφωνο): Μα πού είσαι; Πάλι έχω χαθεί.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ (στο τηλέφωνο): Μα δε σου είπα ν ανεβείς τα σκαλιά; Πού είσαι;  Ακούω και διπλή τη φωνή σου! Μα τριγωνομετρία σου έβαλα να μάθεις;  Θα πας ευθεία. Και μετά καθετα. Και μετά διαγώνια. Σαν ένα ορθογώνιο τρίγωνο, τρομάρα σου. Πού είσαι;

(Πλησιάζουν ο ένας τον άλλο πλάτη με πλάτη συνεχίζοντας να μιλάνε στο κινητό)

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μα δεν σου είπα πως δεν καταλαβαίνω από μαθηματικά και γεωμετρίες;

(πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο και βγάζουν από μια φωνή)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εδώ είσαι παναθεμά σε! Γι’ αυτό σε ακούω δυο φορές!
ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: (μιλάει στο κινητό):  Αχ! Επιτέλους! Νόμιζα ότι έχω χαθεί!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ (της παίρνει το κινητό):  Άστο κάτω το ρημάδι. Χρεώνεσαι.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ (φτιάχνει τα μαλλιά της): Άργησα;

(Ο Αφηγητής την κοιτάει περίεργα)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:  Πώς έχεις ντυθεί έτσι;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Δεν είπες πως θα πάμε να ακούσουμε τον  Πυθαγόρα;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σου είπα πως θα πάμε να ακούσουμε για τον Πυθαγόρα.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ναι, εδώ τραγουδάει;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ποιος;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ο Πυθαγόρας.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ζουρλάθηκες; Ο Πυθαγόρας έζησε παλιά… Πολύ παλιά!

(Μπαίνει μέσα ο ΑΛΜΠΕΡ, ο οδηγός… και κάθεται σε μια θέση)

ΑΛΜΠΕΡ: Πολύ παλιά. Προ Χριστού. Δε θυμάμαι ακριβώς. Μας είπε ο κύριος Ρυς.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Καλέ, αυτός είναι ο ταξιτζής που με έφερε. Έφερε μαζί και έναν κύριο κάπως ηλικιωμένο.

ΑΛΜΠΕΡ: Ο κύριος Ρυς. Αυτός θα μας μιλήσει για τον Πυθαγόρα. Προχθές μας μίλησε για τον Θαλή το Μιλήσιο.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Δεν τους ξέρω εγώ αυτούς τους τραγουδιστές. Εγώ νόμιζα ότι εδώ είναι κλαμπ. Αλλά χάλια διακόσμηση έχει.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Και ποιος σου είπε ότι θα πάμε σε κλαμπ;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Όταν μου είπες ότι θα πάμε στον Πυθαγόρα, αν και δεν τον ξέρω, λέω, κάποιος τραγουδιστής είναι, και θα παίζει σε κάποιο κλαμπ.

(μπαίνει ο Μαξ, και φέρνει κάποια χαρτόνια, τα οποία τοποθετεί πάνω στο τραπέζι)

ΜΑΞ: Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στη Σάμο.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Α! Σαμιώτης! Ωραιότατο νησί η Σάμος… Έχει facebook να τονε κάνω add?

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τον 5^ο αιώνα προ Χριστού γεννήθηκε!

ΜΑΞ: Ταξίδεψε στην Ιωνία, στη Συρία, στην Αίγυπτο, στη Βαβυλώνα, ξαναγύρισε στη Σάμο, και μετά πήγε στην κάτω Ιταλία, εκεί ίδρυσε και τη σχολή του.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Σχολή χορού;

Ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ την αγριοκοιτάζει

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Δεν έχουμε έρθει σε κλαμπ. Και ο Πυθαγόρας δεν είναι χορευτής! Είναι φιλόσοφος! Να σου πω, αυτός ο μικρούλης ποιος είναι; Δεν είναι στην τάξη μας!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Δεν τον ξέρεις; Είναι ο Μαξ, ο μικρός θετός αδελφός της Λέας και του Ιωνάθαν …. Αχ! (αναστενάζει)…. Φαντάζομαι το ξέρεις ότι ο Μαξ είναι περίεργο παιδάκι. Είναι και λίγο κουφός… Βαριακούει…

ΜΑΞ: Ακούει όσα πρέπει να ακούει.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Καλησπέρα Μαξ.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: (δυνατά): Καλησπέρα Μαξ! Μα τι θα κάνουμε εδώ;

ΜΑΞ:  Δε χρειάζεται να φωνάζετε! Ο κύριος Ρυς θα μας μιλήσει για τον Πυθαγόρα, τον μεγάλο μαθηματικό και φιλόσοφο της αρχαιότητας.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μαθηματικά; Παναγία μου! Έχω ακούσει για βραδιές χορού, βραδιές ποίησης, βραδιές όπερας, μπαλέτου, αλλά βραδιά μαθηματικών… ποτέ! Δεν έπρεπε να σε ακούσω!  Αλλά, ξέρω τι σπασικλάκι είσαι… πού θα με πήγαινες εσύ;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Γι’ αυτό μου ντυθηκες σαν να πηγαίνεις στη Φουρέιρα! Σου υπενθυμίζω ότι θα είναι εδώ και ο Ιωνάθαν!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Αχ!!! Ο Ιωνάθαν!!! Γι’ αυτόν θα πήγαινα ακόμα και σε βραδιά μαθηματικών…

(Μπαίνει η Περέτ, η μαμά του Ιωνάθαν)

ΠΕΡΕΤ: Καλησπέρα σας! Βλέπω, ο κύκλος μας μεγαλώνει. Θα χαρεί ο κύριος Ρυς!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Συμμαζέψου. Είναι η μάνα του Ιωνάθαν…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Καλή φαίνεται… Θα είναι κι αυτή η αχώνευτη η αδελφή του η Λέα;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Αχ!!! Η Λέα!!!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Και μετά θα μας πεις ότι ήρθες για τα μαθηματικά! Τρομάρα σου! Και με κατηγορείς κι από πάνω.  Παναγία μου!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τι έπαθες χριστιανή μου;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Έρχονται… Ο Ιωνάθαν μου.,,,

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μούξινος… Έρχεται και η Λέα μου...

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Καρφωνόμαστε. Πάμε να κάτσουμε κάπου και να το παίζουμε δήθεν αδιάφοροι…

(πάνε άτσαλα να καθίσουν…)

(Μπαίνουν ο Ιωνάθαν και η Λέα… )

ΙΩΝΑΘΑΝ: Καλησπέρα

ΛΕΑ: Γεια σας!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Γεια σου Λέα μου!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μούξινος (στο χρώσταγα)… Γεια σου Ιωνάθαν…. Τι νέα;

ΙΩΝΑΘΑΝ: Καλώς τα παιδιά!  Πώς από δω;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Πάντα λάτρευα τα μαθηματικά! Είμαι μαθηματικό μυαλό, όπως λένε όλοι!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εκείνο το 3 που έγραψες στις εξετάσεις το αποδεικνύει!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: (διακριτικά στον αφηγητή) Σκασμός! Γιατί θα ακούσουμε σήμερα;

ΛΕΑ: Θα δούμε! Ο κ. Ρυς πάντα  μας κάνει εκπλήξεις!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μα ποιος είναι αυτός ο κ. Ρυς;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ο κυριούλης που έχει το βιβλιοπωλείο!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μα βιβλιοπώλης θα μας κάνει μαθηματικά;

ΛΕΑ: Ο κ. Ρυς σπούδασε φιλοσοφία. Και κληρονόμησε από έναν φίλο του μαθηματικό την πιο πλούσια βιβλιοθήκη!  

ΙΩΝΑΘΑΝ: Έρχεται! Για να δούμε!

(Μπαίνει ο κ. ΡΥΣ)

ΡΥΣ: Καλησπέρα σε όλους! Χαίρομαι που απόψε η παρέα μας είναι μεγαλύτερη!

ΛΕΑ: Έχουμε αφήσει κάτι εκκρεμότητες από την προηγούμενη φορά.

ΠΕΡΕΤ: Πάντα βιαστική…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ:  Έχουμε χάσει επεισόδια!

ΡΥΣ: Σήμερα θα μιλήσουμε… για μια κρίση! Μια κρίση που ξέσπασε πριν από 2000 χρόνια! Την κρίση των αρρήτων!

ΑΛΜΠΕΡ: Δε βαριέσαι, μια ζωή κρίσεις τελικά…

ΡΥΣ: Την κρίση των αρρήτων λέγω, Αλμπέρ!  Μαξ… πού είχαμε μείνει την προηγούμενη φορά;

ΜΑΞ: Βρισκόμαστε στον 5^ο αιώνα π.Χ., κάπου στη Μεγάλη Ελλάδα, πιθανότατα στις όχθες της Νότιας Ιταλίας, κοντά στον Κρότωνα.  Το δράμα εκτυλίσσεται σε τρεις πράξεις!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Και δράμα και κρίση. Πού μ΄έφερες εδώ; (σκουντάει τον αφηγητή)

ΙΩΝΑΘΑΝ: Σσσςςςς

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ιωνάθαν μου.. .. Μα τι ενδιαφέρον!

ΜΑΞ: Πράξη πρώτη! Κάθε τι είναι αριθμός!

(ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, εκτός των ΑΦΗΓΗΤΩΝ): Κάθε τι είναι αριθμός!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Καλέ, αυτοί ξέρουνε το παρακάτω!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σκάσε, καρφωνόμαστε!

ΡΥΣ: Κάθε τι είναι αριθμός!  Τι κάνουν οι αριθμοί;

ΙΩΝΑΘΑΝ: Περιγράφουν την αρμονία που υπάρχει στον κόσμο!

ΛΕΑ: Αφηγούνται τον κόσμο!

ΡΥΣ: Και ποιοι είναι αυτοί οι αριθμοί; 

ΠΕΡΕΤ: Οι ακέραιοι αριθμοί! 1, 2, 3…

ΡΥΣ: Οι ακέραιοι! Και τα κλάσματα! Τι είναι ένα κλάσμα;

ΜΑΞ: Όταν διαιρούμε έναν ακέραιο αριθμό με έναν άλλο ακέραιο αριθμό έχουμε ένα κλάσμα!

ΡΥΣ: Μπράβο! Ο λόγος δύο ακεραίων!  Ακέραιοι αριθμοί και κλάσματα…. Ξέρετε κάτι; Οι αρχαίοι Έλληνες είχανε μόνο θετικούς αριθμούς! Καθόλου αρνητικούς!

ΑΛΜΠΕΡ: Δηλαδή, δεν είχανε μείον ένα, μείον δύο

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Άκου να δεις τι μαθαίνει κανείς!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σε συμφέρει, αφού δεν θα μπορούσες να πάρεις αρνητική βαθμολογία στα μαθηματικά!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Κρυάδες…

ΡΥΣ: Μόνο θετικοί… Ακέραιοι. Και  κλάσματα.  Λόγοι οποιωνδήποτε ακεραίων. Αυτοί οι αριθμοί ονομάστηκαν αργότερα ρητοί! Και ξέρετε γιατί τους χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι;

ΙΩΝΑΘΑΝ:  Στη γεωμετρία… Για να εκφράσουν γεωμετρικά μεγέθη! Για να τα μετρούν!

ΡΥΣ:  Καθετί λοιπόν είναι αριθμός.

ΑΛΜΠΕΡ: Πω πω… πως τα χωράνε όλα αυτά τα κεφάλια σας!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Είδες πως τα ξέρει ο γλυκός μου ο Ιωνάθαν!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ:  Δηλαδή εσύ το κατάλαβες αυτό;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Και βέβαια το κατάλαβα. Θέλεις να στο εξηγήσω;

Το καθετί είναι αριθμός

Ακέραιος είναι ή ρητός

Γιατί του κόσμου όλος ο ρυθμός

Με αριθμούς μετριέται

(Την χειροκροτούν)

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Είδες! Που να σκάσεις!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Για να δούμε! Έχει και παρακάτω!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Έχει παρακάτω; Και θα έλεγα στον Ιωνάθαν να πάμε για ποτάκι..

Ο κ. ΡΥΣ βήχει για να ξεκινήσουν και πάλι

ΡΥΣ: Παρακαλώ, παρακαλώ!

ΠΕΡΕΤ: Δεύτερη πράξη:  Άφιξη της διαγωνίου με πλευρά ένα
ΡΥΣ: Ιωνάθαν και Λέα… Παρακαλώ να καταφθάσει το… τετράγωνο!

Ο ΜΑΞ βγάζει μια τρομπέτα και αναγγέλλει την άφιξη του τετραγώνου

Ο Ιωνάθαν και η Λέα παίρνουν από το τραπέζι ένα μεγάλο τετράγωνο με ζωγραφισμένη μια διαγώνιο, με πλευρά 1 (γραμμένη στις δυο κάθετες πλευρές ένα μεγάλο 1 και μία διαγώνιο)

ΙΩΝΑΘΑΝ:  Ένα τετράγωνο!

ΛΕΑ: Τέσσερις ίσες πλευρές!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Κάθε πλευρά είναι ίση με 1.

ΡΥΣ: Μισό λεπτό… Μήπως  κουράστηκε κανείς;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Έχω πιαστεί… Πότε τελειώνουμε; Ούτε μια ματιά δεν μου έδωσε ο Ιωνάθαν

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Γιατί, εμένα η Λέα;

ΡΥΣ: Όσοι κουράστηκαν να πάνε για ύπνο!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σκάσε και άκου!

ΡΥΣ: Ανακεφαλαιωνουμε! Ένα τετράγωνο. Τέσσερις ίσες πλευρές. Κάθε πλευρά ίση με ένα. Και μία διαγώνιος! Πλευρά και διαγώνιος! Τα δυο αξιοσημείωτα τμήματα του τετραγώνου!

Και σας ρωτάω. Τι σχέση έχουν  η πλευρά και η διαγώνιος;

ΜΑΞ: Τώρα θα κάνουνε το κόλπο…

ΡΥΣ: Αν έχουμε ένα τετράγωνο πολύ απλό, που κάθε πλευρά του είναι ίση με 1, πόση θα είναι η διαγώνιος;

ΜΑΞ: Τωρα…  (σφυρίζει) - Ο Ιωνάθαν και η Λέα τραβούν το τετράγωνο από τις δύο άκρες και χωρίζεται σε δυο ορθογώνια τρίγωνα)

ΡΥΣ: Τι κάναμε, παίδες;

ΙΩΝΑΘΑΝ: Χωρίσαμε στα δύο το τετράγωνο! Κατά μήκος της διαγωνίου.

ΡΥΣ: Και τι πήραμε;

ΙΩΝΑΘΑΝ: Δύο ορθογώνια τρίγωνα.

ΛΕΑ: Δύο ίσα, ορθογώνια, ισοσκελή τρίγωνα!

ΡΥΣ: Και πώς λέμε την κοινή τους διαγώνιο τώρα που είναι τρίγωνα?

ΙΩΝΑΘΑΝ και ΛΕΑ μαζί (δείχνουν την υποτείνουσα) Υποτείνουσα!!!

ΡΥΣ: Και…  τώρα να πούμε όλοι μαζί τι λέει το Πυθαγόρειο Θεώρημα;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ξέρεις τίποτα;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Πλέι μπακ θα το πω αυτό. Ό,τι λένε οι άλλοι, ανοιγόκλεινε το στόμα σου.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο άλλων πλευρών.

ΡΥΣ: Άλλη μία: Δικό σας!

 (Βγάζει από την τσέπη του έναν αναπτήρα και τον ανάβει σηκώνοντας τα χέρια ψηλά)

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο άλλων πλευρών.

ΡΥΣ: Μαξ, για να μετρήσουμε τώρα πόσο είναι το τετράγωνο της υποτείνουσας, αφού κάθε πλευρά αυτού του τετραγώνου είναι 1?

Ο Μαξ σηκώνεται στον πίνακα.

ΜΑΞ: 1 στο τετράγωνο συν  1 στο τετράγωνο. Δηλαδή 1 συν 1. Δηλαδή 2. Το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι 2!!!

(Όλοι χειροκροτούν)

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Σιγά το δύσκολο. Τόχω αυτό.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σουτ, θα μας σηκώσει κι εμάς και θα ξεφτιλιστούμε.

ΡΥΣ: Αφού λοιπόν το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι 2… πόσο είναι το μήκος της υποτείνουσας;

ΠΕΡΕΤ: Να πω;

ΡΥΣ: Βεβαίως! Και η μαμά στο παιχνίδι!

ΠΕΡΕΤ: Ένας αριθμός που το τετράγωνό του ισούται με 2!

ΡΥΣ: Ένας αριθμός που το τετράγωνό του ισούται με 2! Δικό σας!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ένας αριθμός που το τετράγωνό του ισούται με 2!

Ο ΡΥΣ κάνει μια σύντομη παύση..

ΡΥΣ:  (Πλησιάζει όλους και ρωτάει με συνωμοτικό ύφος) Ποιος είναι αυτός ο αριθμός;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Έλα ντε, ποιος είναι;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Θα ξεφτιλιστούμε..

ΡΥΣ: Ποιος είναι αυτός ο αριθμός; Είπαμε πως οι αρχαίοι ήξεραν τους ακέραιους αριθμούς και τα κλάσματα.  Αυτούς τους αριθμούς ήξεραν. Έψαξαν, έψαξαν, έψαξαν, ύψωναν αριθμούς και κλάσματα στο τετράγωνο, έσπαγαν τα κεφάλια τους, μα ήταν αδύνατο να βρουν… τι να βρουν!

ΑΛΜΠΕΡ: Έναν αριθμό που το τετράγωνό του ισούται με δύο! Την τετραγωνική ρίζα του δύο!

ΡΥΣ:  Κανένας αριθμός δεν ταίριαζε! Μα εμείς είπαμε ότι το καθετί είναι αριθμός!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Συμφορά μου! Δεν υπάρχει τέτοιος αριθμός!

ΡΥΣ: Πώς μπορούμε να το αποδείξουμε;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Τι τα θέλω και μιλάω; Από δω και πέρα θα είμαι μουγγή.

ΡΥΣ: Για να αποδείξουμε ότι κάτι υπάρχει, αρκεί να το βρούμε και να το δείξουμε! Αυτό το τραπέζι υπάρχει! Νάτο! Σας το δείχνω! Αλλά, όταν δεν υπάρχει, πώς θα αποδείξουμε ότι δεν υπάρχει;

ΑΛΜΠΕΡ: Αφού… δεν μπορούμε να το βρούμε και να το δείξουμε…

ΡΥΣ: Δεν αρκεί να μη μπορείς να το βρεις…. Πρέπει να είσαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει!!! Πρέπει να αποδείξεις ότι δεν μπορεί να υπάρχει! Αυτή η απόδειξη κοστίζει ακριβά!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ωχ, θα πληρώσουμε κιόλας!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κατάφερε κανείς να το αποδείξει;

ΡΥΣ: Οι Πυθαγόρειοι! Απέδειξαν ότι ένας ρητός αριθμός με τετράγωνο το 2 δεν μπορεί να υπάρχει! Δηλαδή…  Δείχνετε, παίδες!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Αν ένας αριθμός παριστάνει την πλευρά του…

ΛΕΑ:… Κανένας αριθμός δεν μπορεί να παριστάνει τη διαγώνιό του!

ΡΥΣ:… Δηλαδή…

ΜΑΞ: Η Διαγώνιος και η πλευρά είναι ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ!
ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ασύμμετρες! Τι σημαίνει ασύμμετρες?

ΠΕΡΕΤ: Ναι, κι εγώ είχα αυτή την απορία… Και θέλω να ρωτησω και κάτι άλλο… Δεν μπορούμε να το δούμε αυτό! Αυτό το σχήμα είναι τέλειο. Κάθε σχήμα είναι τέλειο. Δεν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε με την πρώτη ματιά ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα!

ΡΥΣ: Πολύ σωστά! Χρειάζεται λοιπόν να σκεφτούμε!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις εσύ, καλή μου!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Λύσσαξες, επειδή είχα και απορία! Τελικά, τι είναι ασύμμετρες;

ΡΥΣ: Η πλευρά και η διαγώνιος ενός τετραγώνου είναι ασύμμετρες! Σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τις μετρήσουμε με την ίδια μονάδα μέτρησης. Αν κάποιος αριθμός μετράει τη μία κανένας αριθμός δεν μετράει την άλλη! Άρα… δεν μπορούμε να τις γνωρίζουμε και τις δύο ταυτόχρονα!

ΠΕΡΕΤ: Μα, είναι και οι δύο μπροστά στα μάτια μας! Τις βλέπουμε!

ΜΑΞ: Άρα… η πραγματικότητα είναι πλουσιότερη από τους αριθμούς!

ΡΥΣ: Έχουμε φτιάξει μια διαγώνιο! Αυτή υπάρχει! Αλλά δεν μπορούμε να τη μετρήσουμε! Μέχρι τότε οι άνθρωποι νόμιζαν ότι μπορούσαν να μετρήσουν, με τους αριθμούς που είχαν, όλα τα πράγματα που έφτιαχναν!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Αλλά τώρα…  ανακάλυψαν ότι δεν μπορούσαν!

ΛΕΑ: Ανακάλυψαν ότι έφτιαξαν κάτι που δεν μπορούσαν να το μετρήσουν!

ΡΥΣ: Κι αυτό πάνω σ’ ένα σχήμα, που ήταν ο φάρος του αρχαίου κόσμου! Το τετράγωνο!!!

ΠΕΡΕΤ:  Δεν θα πρέπει να ήταν και πολύ εύκολη απόδειξη αυτή..

ΡΥΣ:  Σε σχέση με τις συνέπειες που έχει αυτή η απόδειξη, είναι μάλλον εύκολη…

ΙΩΝΑΘΑΝ: Θα μας την πείτε;

ΡΥΣ: Είναι αργά σήμερα… Δεν μπορώ… Μεγάλος άνθρωπος είμαι… κουράστηκα.

ΛΕΑ: Μα σας παρακαλούμε… Δεν μπορεί να μας φέρνετε στην πηγή και να μην πίνουμε νερό…

ΡΥΣ: Ας αφήσουμε κάτι για την επόμενη μέρα…

ΙΩΝΑΘΑΝ: Αύριο θα είναι αργά. Θέλω να το μάθω τώρα.

ΡΥΣ:  (φεύγει σιγά σιγά). Εσείς οι νέοι βιάζεστε… ενθουσιάζεστε… Μα δεν μπορώ να μείνω άλλο, δεν έχω άλλες αντοχές. (απευθύνεται σε όλους). Λοιπόν… Κυρίες και κύριοι… Καληνύχτα σας!

(Όλοι χειροκροτούν. Φεύγουν όλοι, λέγοντας καληνύχτα, μένουν μόνο οι δυο αφηγητές, η Λέα και ο Ιωνάθαν)

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τελείωσε! Τι κάνει άραγε μετά η Λέα;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ιωνάθαν! Έι… Ιωνάθαν! Μα δε μου δίνει σημασία!

(Ο Ιωνάθαν και η Λέα κοιτάνε τον πίνακα και τα χαρτιά)

ΙΩΝΑΘΑΝ: Όχι, δεν μπορεί, δε μπορεί να μας το κάνει αυτό.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ιωνάθαν… τι χολοσκάς κι εσύ; Τι λες… απέναντι άνοιξε ένα μπαράκι πολύ ήσυχο, τι λες; Πάμε να συζητήσουμε αυτά που ακούσαμε απόψε;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μα τι του λες; Ξέρεις εσύ να συζητήσεις για μαθηματικά. Εσύ για νύχια και μαλλιά ξέρεις μόνο να μιλάς.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Άσε μας ήσυχους. Μην ακούς τι λέει, Ιωνάθαν.. . Θα θελα να μου εξηγήσεις κάποια πράγματα.

ΛΕΑ:  Μας άφησε στα κρύα του λουτρού και έφυγε. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Όχι. Δεν θα το αφήσω έτσι αυτό. Δεν μπορείς κύριε να μας το παίζεις έξυπνος.

ΛΕΑ: Δεν μπορεί να περιμένει μέχρι αύριο;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Δίκιο έχει η Λέα… Λέα… να πηγαίναμε μια βόλτα κάτω απ’ το φεγγάρι;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μας βγήκες και ρομαντικός! Ανατρίχιασα!

ΛΕΑ: Θα ‘θελα μια βόλτα κάτω απ’ το φεγγάρι.

ΑΦΗΓΗΤΗΣ (στην Αφηγήτρια) Είδες; Να λυσσάξεις, φαρμακόγλωσσα!

ΙΩΝΑΘΑΝ (κόβει νευρικά βόλτες μέσα στο δωμάτιο). Όχι!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Μπα που να φας τη γλώσσα σου!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Όχι. Απόψε! Απόψε θα τη βρω τη λύση. Αλλά σε χρειάζομαι, Λέα! Σε παρακαλώ, μη φύγεις! Η δύναμη των διδύμων! Πρέπει μαζί να το προσπαθήσουμε. Πρέπει μαζί να περάσουμε από την αδυναμία στη βεβαιότητα. Πρέπει να βρούμε την απόδειξη!

ΛΕΑ: Έλα μωρέ, αύριο…

ΙΩΝΑΘΑΝ: (την τραβάει). Όχι! Απόψε! Απόψε… και να μην απομακρυνθεί κανένας! Το ακούτε; Μην απομακρυνθεί κανένας; Εσείς οι δύο να πάτε στο μπαράκι! Και θα σας πάρω στο κινητό μόλις βρούμε την απόδειξη! Και τον κ. Ρυς! Θα είναι η μεγαλύτερη χαρά μου να τον ξυπνήσω!

ΛΕΑ: Καλά… Συγνώμη παιδιά…  όταν βάλει κάτι στο μυαλό του!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Πάμε! Μη χάνουμε καιρό! (Την τραβάει από το χέρι και φεύγουν)

ΛΕΑ: Καλά! Πάμε! Αύριο παιδιά! (Φεύγουν)

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Με άφησε για ένα θεώρημα! Και είχα πάει και κομμωτήριο!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εμένα με ήθελε! Ήθελε να βγούμε βόλτα στο φεγγαρόφως!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μωρέ σιγά. Ούτε καν. Εσένα θα γυρίσει να κοιτάξει;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εμένα, ναι, γιατί;  Εσένα τι να σου βρει ο Ιωνάθαν;

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Εγώ είμαι όμορφη… είμαι έξυπνη:

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Λες και ωραία ανέκδοτα.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Κρυάδες… Εγώ, σε πληροφορώ, τα κατάλαβα όλα! Μα όλα! Θες να στο αποδείξω;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Άλλη απόψε με αποδείξεις!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Σουτ! Αν θα μιλήσεις, θα μου κάνεις δεύτερη φωνή. Αλλιώς, να βουβαθείς!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Θα μας πεις ότι βρήκες και την απόδειξη!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Άσε τους άλλους να ψάχνουνε κι εμείς… να τραγουδήσουμε!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εγώ λέω να πάμε σπίτια μας. Απέτυχε η αποστολή!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Νομίζεις!  Έλα τώρα, άσε τη μουρμούρα και πάμε ντουετάκι!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Καλάααα…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ηθικόν ακμαιότατον. Φύγαμε!

Τραγουδούν:

Ποιος είν’ αυτός ο αριθμός

Ποιος είν’ αυτός ο τύπος;

Είναι μονός, είναι ζυγός

Ή είναι κλάσμα μήπως;

Είναι ένας άγνωστος

Είναι ο άρρητος

Είναι ένα νούμερο

Τόσο τρελλό!

Κάνω τις πράξεις μου

Ψάχνω τη λύση μου

Μα είν’ αδύνατο

Να τηνε βρω!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εσύ είσαι νούμερο! Και πώς τον είπες;
ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Άρρητο! Απλό! Άμα δεν είναι ρητός, είναι ΑΡΡΗΤΟΣ! Άρρητος!  Είμαι σπουδαία μαθηματικός, τελικά!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Δεν ξέρεις ούτε πρόσθεση και μου έμαθες τους άρρητους!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Τι ώρα είναι;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Πω πω… πόση ώρα περιμένουμε! Πάω να φύγω… Δεν ήτανε γραφτό!

(μπαίνει μέσα ο Ιωνάθαν τρέχοντας κρατώντας ένα χαρτί)

ΙΩΝΑΘΑΝ: Το’ χω!!! Το ‘χω!

(Μπαίνει και η Λέα)

ΛΕΑ : Ε όχι και το ‘χεις! Το ‘χουμε! Η δύναμη των διδύμων!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ευχαριστώ Παναγία μου! Θα βγω απόψε με τον Ιωνάθαν!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κι εγώ θα πάω εκείνον τον περίπατο… με τη Λέα!
ΙΩΝΑΘΑΝ: Πουθενά δε θα πάμε! Θα σας παρουσιάσουμε την απόδειξη!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Γιατί Παναγία μου; Τι έφταιξα η δόλια;

ΙΩΝΑΘΑΝ: Δε σε χρειαζόμαστε κύριε Ρυς! Βρήκαμε την απόδειξη! Μαξ! Μαξ!!!

(μπαίνει ο Μαξ)

ΜΑΞ: Εντάξει, είπαμε, δεν ακούω και πολύ καλά, αλλά δε χρειάζεται να ουρλιάζεις νυχτιάτικα!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Τους ξύπνησες όλους;

ΜΑΞ (δείχνει προς την είσοδο, μπαίνουν νυσταγμένοι η Περέτ και ο κ. Ρυς)

ΜΑΞ: Ο Αλμπέρ αγνοείται. Έχει δρομολόγιο.

ΡΥΣ: Ελπίζω να μην με ξυπνήσατε χωρίς λόγο…

ΙΩΝΑΘΑΝ: Καθίστε, παρακαλώ! (και προς τους αφηγητές) Κι εσείς!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Έκλεισε το μπαράκι. Εμένα θα περιμένει;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Έλα τώρα ν’ ακούσουμε, αφού φτάσαμε που φτάσαμε ως εδώ!

ΙΩΝΑΘΑΝ: λοιπόν, θα ήθελα την προσοχή σας! Κύριε Ρυς!

ΡΥΣ:  Ορίστε, αγαπητέ Ιωνάθαν.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Χθες το βράδυ, προφασιζόμενος ότι είναι εύκολη η απόδειξη ότι η τετραγωνική ρίζα του δύο δεν είναι ρητός αριθμός…. Ουσιαστικά… ΛΟΥΦΑΡΑΤΕ!

ΡΥΣ: Ε όχι και λούφαρα! Απλά σας είπα ότι είναι σχετικά εύκολη, αν κρίνουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει.

ΛΕΑ: Γι’ αυτό κι εμείς… θα σας αποδείξουμε ότι η τετραγωνική ρίζα του δύο είναι ΑΡΡΗΤΗ!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Είδες «άρρητη»! Το είχα πει κι εγώ!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Εσύ δεν είσαι άρρητη, είσαι άχρηστη!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Ησυχία παρακαλώ! Θα σας αποδείξουμε, επαναλαμβάνω, ότι η τετραγωνική ρίζα του δύο είναι άρρητη. Δηλαδή είναι ένας αριθμός που δεν είναι ρητός. Που δεν είναι δηλαδή ακέραιος. Δεν είναι ούτε μονός, ούτε ζυγός. Αλλά δεν είναι ούτε κλάσμα! Δεν είναι δηλαδή κανένας από τους αριθμούς που ήξεραν οι αρχαίοι!

ΜΑΞ: Αρχίζει η απόδειξη!

(Στην απόδειξη όταν ο ένας μιλάει, γράφει  στον πίνακα)

ΙΩΝΑΘΑΝ: Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα κλάσμα . Ένα υπέροχο κλάσμα . Και ας υποθέσουμε ότι το τετράγωνο του κλάσματος είναι 2… Δηλαδή

ΛΕΑ:   Δηλαδή, η τετραγωνική ρίζα του 2 είναι το κλάσμα  .

ΙΩΝΑΘΑΝ: Θεωρούμε επίσης ότι έχουμε το μικρότερο δυνατό τέτοιο κλάσμα. Δηλαδή ένα κλάσμα που ο αριθμητής του, το α, και ο παρονομαστής του, το β, είναι πρώτοι μεταξύ τους. Τι σημαίνει πρώτοι μεταξύ τους Μαξ;

ΜΑΞ: Σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένας αριθμός που να τους διαιρεί και τους δύο ταυτόχρονα.

ΛΕΑ: Κανένας! Αυτό σημαίνει και κάτι ακόμα! Μαμά;

ΠΕΡΕΤ: Κάτσε να σκεφτώ… Αφού κανείς δεν μπορεί να τους διαιρέσει και τους δύο, τότε δεν μπορεί να είναι και οι δύο άρτιοι!

ΛΕΑ: Παρακαλώ! Κρατήστε αυτό που είπε η μαμά! Αυτοί οι δυο αριθμοί, το α και το β, δεν μπορει να είναι και οι δυο άρτιοι!!! Πάμε μία όλοι μαζί! Γράψε Ιωνάθαν πάνω πάνω στον πίνακα ότι θα πούμε όλοι μαζί!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Το α και το β δεν μπορεί να είναι και οι δυο άρτιοι!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Το κατάλαβα!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σιγά! Κάτσε να δούμε παρακάτω!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Είπαμε ότι   . Τι σημαίνει αυτό… Για να δούμε… Βήμα βήμα!  Πώς βρίσκουμε το τετράγωνο του κλάσματος Μαξ;

ΜΑΞ:  Σιγά! Υψώνουμε τον αριθμητή στο τετράγωνο και τον παρονομαστή στο τετράγωνο!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Δηλαδή . Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι . Συμφωνείτε;

ΟΛΟΙ: Ναι!

ΛΕΑ:  Παρατηρούμε ότι ο  είναι ίσος με το διπλάσιο κάποιου άλλου αριθμού, του 2. Αυτό σημαίνει ότι ο  είναι άρτιος αριθμός! Άρτιος!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Μια ζαλάδα μου έρχεται, μια σκοτοδίνη…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Άκου τι ωραία που τα λέει η Λέα μου….  Ναι! Το  είναι άρτιος αριθμός!!!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Όμως… υπάρχει ένα όμως! Μόνο το τετράγωνο ενός άρτιου είναι άρτιος! Δηλαδή, αφού το  είναι άρτιος, τότε….

ΜΑΞ: Τότε και το α θα είναι άρτιος!

ΛΕΑ: Το κρατάμε κι αυτό! Ο α είναι άρτιος! Μία όλοι μαζί. Γράψε Ιωνάθαν πάνω πάνω στον πίνακα ότι θα πούμε όλοι μαζί!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Άντε πάλι!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ο α είναι άρτιος!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ. Τελειώσαμε;

ΡΥΣ: Τώρα αρχίζει το καλό!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Βρήκαμε λοιπόν ότι ο α είναι άρτιος… Ναι;

ΠΕΡΕΤ: Το είπαμε αυτό. Πάμε παρακάτω.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Αφού λοιπόν το α είναι άρτιος, θα είναι διπλάσιος κάποιου άλλου αριθμού!

ΡΥΣ: Και βέβαια… Μην πηγαίνετε πολύ γρήγορα, προφέσορα Ιωνάθαν, διότι το ακροατήριο θα πάθει σύγχυση!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Λοιπόν ας υποθέσουμε ότι το α, που είναι άρτιος, είναι διπλάσιος του αριθμού γ. Δηλαδή α= 2γ.

ΛΕΑ: Θυμάστε τι είχαμε βρει προηγουμένως; Ότι ότι

ΙΩΝΑΘΑΝ: Είπαμε όμως και ότι α=2γ.

ΛΕΑ: Τι θα γίνει αν στη θέση του α, σε αυτή την ωραία σχέση, βάλουμε το 2γ; Για να δούμε!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Είπαμε ότι

ΛΕΑ: Στη θέση του α βάζουμε 2γ… και έχουμε  Πώς θα υψώσουμε την παρένθεση στο τετράγωνο Μαξ;

ΜΑΞ : Σιγά. Αυτό κάνει 2 στο τετράγωνο επί γ στο τετράγωνο. Δηλαδή …

ΙΩΝΑΘΑΝ: Άψογος!!! Δηλαδή =…

ΛΕΑ: Και αν απλοποιήσουμε, και διαιρέσουμε με το 2, τι έχουμε μαμά;

ΠΕΡΕΤ: Θα με σκάσετε, παιδιά μου… Έχουμε =.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Και αυτό σημαίνει ότι το τετράγωνο του β είναι το διπλάσιο κάποιου αριθμού. Άρα το τετράγωνο του β είναι άρτιος αριθμός!

ΛΕΑ: Αλλά, όπως είπαμε και προηγουμένως..  μόνο το τετράγωνο ενός άρτιου αριθμού μπορεί να είναι άρτιος.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Αφού λοιπόν το τετράγωνο του β είναι άρτιο…

ΛΕΑ: Και ο β είναι άρτιος!!! Μία όλοι μαζί! Γράψε Ιωνάθαν πάνω πάνω στον πίνακα ότι θα πούμε όλοι μαζί!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Και ο β είναι άρτιος!!!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Τώρα θέλω να πούμε όλοι μαζί αυτές τις φράσεις που ξαναείπαμε όλοι μαζί και τις έγραψα πάνω πάνω στον πίνακα. Πάμε μία, θέλω μέταλλο στη φωνή.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:
Αυτοί οι δυο αριθμοί, το α και το β, δεν μπορει να είναι και οι δυο άρτιοι!

Ο α είναι άρτιος!

Ο β είναι άρτιος!

ΙΩΝΑΘΑΝ:  Δηλαδή… το α και το β δεν μπορεί να είναι και οι δυο άρτιοι, αλλά ταυτόχρονα είναι και οι δυο άρτιοι!

ΜΑΞ: Δηλαδή… μαλ…

ΠΕΡΕΤ: Μαξ!

ΜΑΞ: Δηλαδή…. Βλακείες! Φτιάξαμε μια απόδειξη παράλογη! Μια απόδειξη που δεν ισχύει!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Ακριβώς! Καταλήξαμε σ’ έναν παραλογισμό! Σε κάτι που δεν ισχύει! Και ποιος είναι ο παράλογος; Ποιο είναι αυτό που δεν μπορεί να ισχύει; Ποιο είναι το αδύνατο.

ΛΕΑ: Μα η αρχική μας υπόθεση.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Και ποια ήταν η αρχική μας υπόθεση;

ΛΕΑ: Ότι υπάρχει κάποιο κλάσμα που το τετράγωνό του ισούται με 2.

ΙΩΝΑΘΑΝ: Δηλαδή… αυτή η υπόθεση κατερρίφθη! Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ κλάσμα που το τετράγωνό του ισούται με δύο!

ΛΕΑ: Δεν υπάρχει κανένας ρητός αριθμός που το τετράγωνό του να ισούται με δύο!

ΙΩΝΑΘΑΝ: Δηλαδή!!!! Η τετραγωνική ρίζα του 2 είναι άρρητος αριθμός!!! ΑΡΡΗΤΟΣ!

Τραγουδάνε μαζί:

Το κλάσμα στο τετράγωνο

Ποτέ του δε θα κάνει δυο

Γιατί το ρίζα δυο είναι άρρητο

Και εγώ το ‘χω αποδείξει!

ΡΥΣ:  (Χειροκροτά – πλησιάζει και συγχαίρει τα παιδιά):  Σας αξίζουν συγχαρητήρια! Γιατί χρησιμοποιήσατε την περίφημη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής!! Μπράβο σας!!!  Μνήμη… ΟΚ! Κατανόηση των αποδείξεων… ΟΚ! Είσαστε τώρα σωστοί μαθηματικοί!  Κι εσύ Μαξ! Ακολουθείς τα βήματά τους!

(Χειροκροτούν όλοι)

ΠΕΡΕΤ: Ελάτε τώρα! Είναι αργά, πάμε να κοιμηθούμε! Έχετε και σχολείο αύριο!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Συγχαρητήρια Λέα! Να πηγαίναμε εκείνη τη βόλτα;

ΛΕΑ: Σ ευχαριστω, αλλά είμαι τόσο κουρασμένη… Μια άλλη φορά, σίγουρα!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Ιωνάθαν….

ΙΩΝΑΘΑΝ: (της δίνει το χέρι και τη φιλάει) Σ’ ευχαριστώ πολύ.. εκτιμώ πολύ που παρέμεινες τόσο αργά! Καληνύχτα!

ΡΥΣ: Καληνύχτα σε όλους! (Φεύγουν, μένουν μόνο οι αφηγητές).

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Είδες! Με φίλησε!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ναι… και πήγε για ύπνο! Αυτός και την πόρτα θα φιλήσει από τη χαρά του.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Κατάλαβες τίποτα; Εγώ τα κατάλαβα όλα!

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τώρα σε πιστέψαμε!  Εγώ ένα κατάλαβα…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ: Τι κατάλαβες;

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Ότι για να κατακτήσω τη Λέα… πρέπει να μεταχειριστώ τη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής… Να την απαγάγω…

ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Τρομάρα σου… άτοπος ήσουνα και άτοπος θα παραμείνεις. Τώρα, που μείναμε μονάχοι, δε λέμε κι ένα τραγουδάκι για παρηγοριά;

Τραγουδάνε:
Άτιμα θεωρήματα

Μας φάγατε τα αισθήματα

Μα με τα τόσα τα προβλήματα

Θα γίνουμε ξεφτέρια

Με κόλπα μαθηματικά

Και λίγο αισθηματικά

Που εμείς τα κάναμε θεατρικά

Γιατί είμαστε αστέρια…